Trak Tiyatro’nun Küfeci oyununu vitrine alıyoruz. Bu oyunla ilgili yorumunu paylaşmak istersen en altta bulunan alana bırakabilirsin.
Üzerine konuşulmasını dilediğimiz ve tiyatro.co ekibinin seçkisi ile oluşan Vitrin hakkında bilgi almak istersen şurada bir içerik bulunuyor → Vitrin nedir?
Oyun Hakkında
"Bir hamalın öyküsü bu. Gün geçtikçe taşıdıklarının altında ezilen, yok sayılan, görmezden gelinen bir hamalın öyküsü. Toplum tarafından yavaş yavaş değil de bir çırpıda hiçe sayılan, ötekileştirilen Küfeci Şahap’ın öyküsü…Gökyüzündeki milyarlarca yıldızdan birinin öyküsü bu; akıp giden bir yıldızın öyküsü…
Oyun Ekibi
Oyuncular
Hasan Özyürek
Oyun Ekibi
Yazan & Oynayan Hasan Özyürek - Yönetmen Fahrettin Esen - Dramaturg Asu Akyüz - Afiş Tasarım Simay Bostanoğlu - Işık Tasarım Musa Öney
Küfeci Şahap'ın monoloğu hâlinde süregelen oyunda izleyicisiyle muhabbet eder tavrı(hatta yer yer cidden rastgele birilerine sorduğu sorularla) sizi oyunda tutuyordu. Öyle ya biri size bir şey anlatırken dinlememeniz mümkün müdür? :) İşte her gece küfesinde mahallesindeki sarhoşları evlerine taşıyan bu adam, nice insanların sırlarına sırdaş olmuş bir bilseniz!
Ortaokuldayken bir monolog oynamıştım: "Dedikoduyu hiç sevmem!.." diye başlıyordu ve tüm sınıfın dedikodusunu yapıyordu karakterim. Onu anımsadım bu oyunu izlediğim gece. Sahnede eski bir dostumu görmüş gibiydim. Yıllar önceki kendimi. İşte Şahap da benim sınıfın dedikodusunu yaptığım gibi tüm mahallelinin hayatını döktü o gece bize.
-SPOILER-
Sonra okuma yazma bile bilmeyen bir adamın sırf resimlerini beğendiği için taşıdığı bir kitabın yasaklı kitap çıkması sonucu sorgusuz sualsiz 8 ay hapse düşmesine tanık olduk. Hayalindeki resmi, koğuştaki yetenekli bir arkadaşının çizmesine ve onu ranzanın demirlerine sıkıştırıp her gece izlemesine de...
Oyuncunun ani ruh geçişleri o kadar hızlı ve iyiydi ki: kendinizi kahkaha atarken yalnızca birkaç saniye sonra içinize bir öküz oturmuş şekilde bulabilirsiniz. İstediği anda geğirebiliyor, ağlayabiliyor, duygulanabiliyor... Oyunculuk işte bu olsa gerek diye hayranlıkla izliyorsunuz performansını! 👏
Yer yer acaba şive komedisine mi geçiyor diye düşünmenize olabildiğince fırsat vermeden "babasını lafları"na telmihlerde buluna buluna, gündelik belki de anneannenizden duyduğunuz bir lafı akışta öyle dan diye kullanıyor ki... Fırsat bulursanız bu küfeciye kulak vermenizi tavsiye ederim. ✨️
Hasan Özyürek'in mezuniyet oyunu olan Roland Topor'un kara mizah örneği 'Joko'nun Doğumgünü'den oldukça etkilenerek kaleme aldığı "Küfeci" 'insan taşıma' metaforunu Şahap'ın hikayesine aktardığı etkileyici bi' metin. Oyuncunun marifetiyle de sahnedeki odağı hiç bozmadan tutkuyla anlatıyor hikayesini seyirciye; akan bir yıldız'ın hikayesi sahiciliğiyle izlenmeye değer..'
Küfeci Şahap'ın monoloğu hâlinde süregelen oyunda izleyicisiyle muhabbet eder tavrı(hatta yer yer cidden rastgele birilerine sorduğu sorularla) sizi oyunda tutuyordu. Öyle ya biri size bir şey anlatırken dinlememeniz mümkün müdür? :) İşte her gece küfesinde mahallesindeki sarhoşları evlerine taşıyan bu adam, nice insanların sırlarına sırdaş olmuş bir bilseniz!
Ortaokuldayken bir monolog oynamıştım: "Dedikoduyu hiç sevmem!.." diye başlıyordu ve tüm sınıfın dedikodusunu yapıyordu karakterim. Onu anımsadım bu oyunu izlediğim gece. Sahnede eski bir dostumu görmüş gibiydim. Yıllar önceki kendimi. İşte Şahap da benim sınıfın dedikodusunu yaptığım gibi tüm mahallelinin hayatını döktü o gece bize.
-SPOILER-
Sonra okuma yazma bile bilmeyen bir adamın sırf resimlerini beğendiği için taşıdığı bir kitabın yasaklı kitap çıkması sonucu sorgusuz sualsiz 8 ay hapse düşmesine tanık olduk. Hayalindeki resmi, koğuştaki yetenekli bir arkadaşının çizmesine ve onu ranzanın demirlerine sıkıştırıp her gece izlemesine de...
Oyuncunun ani ruh geçişleri o kadar hızlı ve iyiydi ki: kendinizi kahkaha atarken yalnızca birkaç saniye sonra içinize bir öküz oturmuş şekilde bulabilirsiniz. İstediği anda geğirebiliyor, ağlayabiliyor, duygulanabiliyor... Oyunculuk işte bu olsa gerek diye hayranlıkla izliyorsunuz performansını! 👏
Yer yer acaba şive komedisine mi geçiyor diye düşünmenize olabildiğince fırsat vermeden "babasını lafları"na telmihlerde buluna buluna, gündelik belki de anneannenizden duyduğunuz bir lafı akışta öyle dan diye kullanıyor ki... Fırsat bulursanız bu küfeciye kulak vermenizi tavsiye ederim. ✨️
Hasan Özyürek'in mezuniyet oyunu olan Roland Topor'un kara mizah örneği 'Joko'nun Doğumgünü'den oldukça etkilenerek kaleme aldığı "Küfeci" 'insan taşıma' metaforunu Şahap'ın hikayesine aktardığı etkileyici bi' metin. Oyuncunun marifetiyle de sahnedeki odağı hiç bozmadan tutkuyla anlatıyor hikayesini seyirciye; akan bir yıldız'ın hikayesi sahiciliğiyle izlenmeye değer..'